Σε προηγούμενα βίντεο σας είχα δείξει διάφορους τρόπους με τους οποίους φτιάχνω ζύμη πίτσας.
Περνώντας ο καιρός και μέσα από διάφορα πειράματα κατέληξα στον τρόπο που θα σας δείξω σε αυτό το βίντεο ο οποίος είναι ακόμη πιο εύκολος από τους προηγούμενους αφού δεν χρειάζεται ζύμωμα.
Προσπαθούσα να σκεφτώ μια εύκολη διαδικασία για την προετοιμασία της ζύμης γιατί το πρόβλημα όταν χρειάζεται να ζυμώσεις είναι ότι χρειάζεσαι χώρο για να φτιάξεις και να ανοίξεις την ζύμη και στο σπίτι οι περισσότεροι δεν έχουμε τον επαγγελματικό πάγκο που έχουν οι πιτσαρίες για αυτή την δουλειά.
Οπότε μετά από κάποιες δοκιμές που έκανα έφτασα σε ένα ικανοποιητικό (για εμένα) αποτέλεσμα και έκτοτε κάνουμε έτσι τις πίτσες στο σπίτι. Συμφέρει και από πλευράς καθαρίσματος, γιατί λερώνεται μόνο το ταψί που ούτως ή άλλως θα το λερωνόταν για να ψηθεί η πίτσα.
Μετά από αυτήν την όχι και τόσο σύντομη εισαγωγή, ας περάσουμε στα διαδικαστικά της συνταγής για την τεμπελόπιτσα μας 🙂
Αλλά πρώτα να πω και κάτι ακόμα. Ενώ γενικά πρόκειται για πολύ εύκολη συνταγή, ίσως δεν ενδείκνυται για εντελώς αρχάριους με την μαγειρική π.χ. που προσπαθούν ίσως να κάνουν πρώτη φορά πίτσα και ψάχνουν ακριβείς δοσολογίες, χρόνους ψησίματος κτλ. Στην συγκεκριμένη περίπτωση θα βοηθούσε να υπάρχει μια μικρή εμπειρία (π.χ. να έχετε κάνει 5-10 πίτσες με κάποια άλλη συνταγή) για να υπάρχει μια ελάχιστη αντίληψη και διαισθητική ικανότητα στον χειρισμό των υλικών, γιατί εδώ κάποια από τα υλικά τα βάζω “με το μάτι” που λένε, προκειμένου να φτάσω στο επιθυμητό αποτέλεσμα.
Τα υλικά της συνταγής
Αρχικά να δούμε τα υλικά για την ζύμη, τα οποία όπως ήδη είπα, είναι ευέλικτα σε ένα βαθμό και εφαρμόζουμε την μεθοδολογία “όσο πάρει” που ίσως έχετε ακούσει και σε άλλες συνταγές.
Δηλαδή, για να αναλύσουμε που κολλάει το “όσο πάρει”, όπως βλέπετε στο βίντεο, προσπαθώ να πετύχω μια συγκεκριμένη ρευστότητα στην ζύμη, οπότε βάζω αρχικά το αλεύρι και μετά ρίχνω σιγά-σιγά το νερό ανακατεύοντας μέχρι να φτάσω στο επιθυμητό αποτέλεσμα.
Οπότε αυτά που χρησιμοποιεί ο εαυτός μου στο video για την ζύμη είναι τα εξής:
- ελαιόλαδο (τόσο ώστε να καλυφθεί η εσωτερική επιφάνεια του ταψιού
- αλεύρι για όλες τις χρήσεις (τόσο ώστε να καλυφθεί η εσωτερική επιφάνεια του ταψιού με μια λεπτή στρώση π.χ. πάχους 0,5 cm)
- 1 φακελάκι ξηρή μαγιά (περίπου 9 γραμμάρια)
- μισό κουταλάκι ζάχαρη
- μισό κουταλάκι αλάτι
- νερό (τόσο ώστε να δημιουργηθεί η ζύμη στην μορφή που φαίνεται στο βίντεο, δηλαδή ούτε πολύ σφιχτή ούτε πολύ νερουλή)
Σε περίπτωση που μας ξεφύγει λίγο παραπάνω νερό και γίνει πολύ νερουλό το μείγμα, τότε μπορώ να προσθέσω λίγο επιπλέον αλεύρι και ανακατεύοντας το να το επαναφέρω στην σωστή κατάσταση. Βέβαια, αν τώρα μου ξεφύγει πολύ αλεύρι, θα χρειαστεί να βάλω έξτρα νερό και να το ανακατέψω για να διορθωθεί η κατάσταση. Εδώ υπάρχει ο κίνδυνος να πέσω σε φαύλο κύκλο και να φτιάξω μεγαλύτερη ποσότητα ζύμης απ’ ότι χρειάζομαι, για τον λόγο αυτό είναι σημαντικό το “λίγο-λίγο” ώστε να αξιολογούμε συνεχώς την κατάσταση.
Επιπλέον, αφού φτιάξουμε την βάση της πίτσας, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα υλικά που θέλουμε πάνω της, ανάλογα με τα γούστα μας. Εγώ εδώ έφτιαξα έναν απλό συνδυασμό με χυμό ντομάτας, μανιτάρια και μοτσαρέλα. Θα μπορούσαμε να βάλουμε διάφορους άλλους συνδυασμούς.
Πως ετοιμάζουμε την ζύμη της πίτσας
Αρχικά στο ταψί βάζω ελαιόλαδο και το απλώνω ώστε να λαδωθεί όλη η εσωτερική επιφάνεια του ταψιού.
Μετά απλώνω μέσα στο ταψί το αλεύρι, έτσι ώστε να δημιουργηθεί μια σχετικά λεπτή στρώση από αλεύρι (βλέπε και το σχετικό βίντεο που έχω ετοιμάσει).
Μετά βάζω στο ταψί την μαγιά, την ζάχαρη και το αλάτι και προσθέτω λίγο-λίγο το νερό ανακατεύοντας παράλληλα τα υλικά πολύ καλά.
Όπως ανακατεύουμε, σταδιακά δημιουργείται ένα ομοιόμορφο μείγμα, το οποίο δεν ξέρω αν θα πρέπει να το χαρακτηρίσω ως παχύρρευστη ζύμη ή χυλό, πάντως όπως φαίνεται και στο video δεν χρειάζεται να είναι πολύ σφιχτό αλλά επίσης δεν πρέπει να είναι πολύ νερουλό.
Αυτό το μείγμα λοιπόν φροντίζουμε να το απλώσουμε μέσα στο ταψί ώστε να δημιουργηθεί η βάση της πίτσας. Μόλις ολοκληρώσουμε αυτή την φάση, αφήνουμε το μείγμα να ξεκουραστεί και να φουσκώσει.
Τους καλοκαιρινούς μήνες που έχει ζέστη, η ζύμη φουσκώνει εύκολα μέσα στο σπίτι. Όταν έχει κρύο όμως, για να βοηθήσουμε την διαδικασία, εγώ βάζω το ταψί μέσα στο φούρνο τον οποίο τον ανάβω για λίγο στο ελάχιστο (π.χ. στους 50 βαθμούς Κελσίου) ώστε να μπορέσει το μείγμα να βρει την ζεστασιά που χρειάζεται η μαγιά για το φούσκωμα του, ώστε τελικά να γίνει αφράτη η πίτσα.
Το ψήσιμο της πίτσας
Μόλις έχει τελειώσει και το φούσκωμα, ξεκινάει η διαδικασία του ψησίματος.
Αρχικά, σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου, ψήνω σκέτη την ζύμη, για περίπου 15 λεπτά.
Μετά, έχοντας πλέον έτοιμη την βάση της πίτσας, βάζω επάνω της τα υλικά της αρεσκείας μου.
Στην προκειμένη περίπτωση ήθελα να κάνω μια απλή πίτσα με ντομάτα, μανιτάρια και μοτσαρέλα, οπότε για αρχή έβαλα τον χυμό ντομάτας και τα μανιτάρια (που είχα καθαρίσει και κόψει σε κομμάτια) και ξανα-έβαλα το ταψί στον φούρνο να συνεχίσει να ψήνεται για επιπλέον 10 λεπτά.
Μετά έβαλα την τριμμένη μοτσαρέλα, η οποία λιώνει πολύ γρήγορα, και έψησα τον πίτσα επιπλέον 5 λεπτά.
Στο σύνολο δηλαδή, ο χρόνος ψησίματος είναι περίπου στην μισή ώρα, αλλά μπορεί να χρειαστεί και λίγο παραπάνω, ανάλογα την περίπτωση.
Εγώ συχνά (ειδικά αν δεν βιάζομαι) αφήνω την πίτσα λίγο παραπάνω μέσα στον φούρνο με κλειστό τον φούρνο, εκτός βέβαια αν δω ότι πρέπει να την βγάλω για να μην καεί. Επίσης, κάτι που κάνω μερικές φορές είναι να ψήσω για λίγη ώρα την πίτσα μόνο με τις κάτω αντιστάσεις του φούρνου, για να βεβαιωθώ ότι θα έχει ψηθεί η ζύμη από την κάτω πλευρά.
Γενικά στο ψήσιμο βοηθάει κάποια σχετική εμπειρία και πέρα από τους ενδεικτικούς χρόνους και τα βήματα προσθήκης των υλικών, εγώ περνάω επιπλέον 2-3 φορές από το τζάμι του φούρνου να δω κατά πόσο η πίτσα ψήνεται σωστά, δηλαδή δεν βασίζομαι στα χρονόμετρα αλλά αξιολογώ και την εξέλιξη του ψησίματος.
Σερβίρισμα και τελικά σχόλια
Πριν το σερβίρισμα, έχω παρατηρήσει ότι βοηθάει να κρυώσει λίγο η πίτσα, ώστε να κόβεται πιο εύκολα και να μην διαλύονται τα κομμάτια.
Γενικά, έχοντας λαδώσει από την αρχή το ταψί, βγαίνουν αρκετά εύκολα τα κομμάτια αν χρησιμοποιηθεί κάποιο σχετικό εργαλείο.
Αν και τα έγραψα πολύ αναλυτικά, για κάποιον που ίσως χρειάζεται πολλές λεπτομέρειες, γενικά το concept είναι πολύ απλό και η διαδικασία είναι πολύ γρήγορη, αν καταλάβεις τι πρέπει να κάνεις και το δοκιμάσεις 1-2 φορές.