Μετά το ταξίδι στην Ρόδο, βρεθήκαμε και πάλι στο λιμάνι του Πειραιά, αυτή την φορά με προορισμό την Κρήτη.
Το ταξίδι με το πλοίο ήταν πάλι βραδινό, αλλά φτάσαμε στο Ηράκλειο σε λιγότερο από εννιά ώρες, δηλαδή πολύ πιο σύντομο από το δεκαπεντάωρο ταξίδι της Ρόδου.
Ενδιάμεσες στάσεις δεν είχε οπότε δεν έχω να σας δείξω και πολλά από το δρομολόγιο αλλά όταν φτάσαμε στο Ηράκλειο κάναμε αρκετές βόλτες.
Πρώτα ξεκινήσαμε με μερικές μπουγάτσες, στην πλατεία με τα λιοντάρια, για να ανακτήσουμε δυνάμεις και εκεί δοκίμασα μπουγάτσα με μυζήθρα και μέλι.
Κάναμε βόλτα στο κέντρο του Ηρακλείου και επισκεφτήκαμε και το ενετικό φρούριο Κουλές. Το απόγευμα φύγαμε με λεωφορείο για να πάμε στον Άγιο Νικόλαο.
Όταν φτάσαμε στον Άγιο Νικόλαο, αφήσαμε τις βαλίτσες, πήραμε μια ανάσα και ανηφορίσαμε στο χωριό Κριτσά για να δούμε την γιορτή μυζηθρόπιτας. Κρητική μουσική, ρακή, φαγητό και φυσικά… μυζηθρόπιτες! Μία από τις κυρίες που ετοίμαζαν τις μυζηθρόπιτες μου εξήγησε αναλυτικά την διαδικασία. Κάποια στιγμή θα δοκιμάσω να φτιάξω κι εγώ 🙂
Κάναμε αρκετές βόλτες στον Άγιο Νικόλαο, ωραίο μέρος, έβγαλα αρκετές φωτογραφίες γύρω από την “λίμνη” και σε μία βόλτα περπάτησα παραλιακά μέχρι την μαρίνα.
Με αφετηρία τον Άγιο Νικόλαο κάναμε δύο ημερίσιες εκδρομές, μία στο οροπέδιο Λασιθίου και μία στην περιοχή της Ελούντας.
Στο οροπέδιο Λασιθίου επισκεφτήκαμε το Δικταίο Άντρο, όπου σύμφωνα με την μυθολογία εκεί η Ρέα γέννησε τον Δία. Εντυπωσιακό σπήλαιο, για να φτάσουμε στην είσοδο του είχε μία μεγαλούτσικη ανηφόρα (όπου εναλλακτικά μπορούσες να την ανέβεις με γαϊδουράκι) και μετά μέσα στο σπήλαιο ακολουθήσαμε μία “κυκλική” διαδρομή με σκαλοπάτια, δηλαδή κατεβήκαμε προς τα κάτω και ξανανεβήκαμε.
Στον δρόμο προς το οροπέδιο Λασιθίου κάναμε μία στάση στη Νεάπολη (απέχει περίπου 15 χλμ από τον Άγιο Νικόλαο) και εκεί επισκεφτήκαμε το λαογραφικό μουσείο της Νεάπολης, το οποίο μας άφησε πολύ θετικές εντυπώσεις.
Στον γυρισμό από το οροπέδιο Λασιθίου προς Άγιο Νικόλαο κάναμε στάση σε δύο μοναστήρια, την Ιερά Μονή Παναγίας Βιδιανής και το μοναστήρι Κεράς Καρδιώτισσας. Επίσης κάναμε μια στάση για καφέ στο χωριό Κράσι και είδαμε τον αιωνόβιο μνημειακό πλάτανο που υπάρχει εκεί.
Στην εκδρομή που κάναμε στην περιοχή της Ελούντας, φτάσαμε οδικώς μέχρι το χωριό Πλάκα και από εκεί πήραμε το καραβάκι για να πάμε στην Σπιναλόγκα, το μικρό νησί που βρίσκεται απέναντι από το χωριό. Περπατήσαμε την περίμετρο της Σπιναλόγκας και είδαμε τα διάφορα κτίσματα που υπήρχαν στο νησί.
Επιστρέφοντας προς Άγιο Νικόλαο κάναμε μια στάση στην Άνω Ελούντα, έναν οικισμό με αρκετά παλιά κτίρια, όπου έβγαλα κι εκεί αρκετές φωτογραφίες.
Όλες αυτές οι βόλτες και εκδρομές, όπως τόνισα και στο βίντεο, συνδυάστικαν με εντατικό γαστρονομικό τουρισμό. Πηγαίνοντας στην Κρήτη είχα σποπό να μάθω να τρώω σαλιγκάρια και μέσα από τις διάφορες συνεδρίες γαστρονομικού τουρισμού μου δόθηκε η δυνατότητα να δοκιμάσω χοχλιούς μπουμπουριστούς και να εξασκηθώ στην τεχνική του χειρισμού τους με το πηρούνι. Δοκίμασα κι άλλες γεύσεις όπως για παράδειγμα οι κολοκυθοανθοί γεμιστοί με ρύζι και έκανα επαναλήψεις σε ήδη γνωστές γεύσεις όπως τα κουμπάνια και τα καλιτσούνια.
Ωραία η Κρήτη, ελπίζω να βολέψει να ξαναπάμε 🙂
Μια σκέψη στο “Ταξίδι στην Κρήτη”