Νέο βίντεο, νέα συνταγή, αυτή την φορά Ποντιακής προέλευσης. Πρόκειται για το παραδοσιακό ιβριστό, ένα φαγητό πολύ εύκολο που μου έμαθε να φτιάχνω η γιαγιά μου.
Το ιβριστό είναι ζυμαρικό, κάτι σαν μακαρόνια θα λέγαμε αλλά οπτικά δεν μοιάζει και πολύ. Έχει κάπως ακανόνιστο κυματιστό σχήμα και μαγειρεύεται με διαφορετικό τρόπο.
Να πω καταρχήν που βρίσκουμε το ιβριστό, γιατί δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να βρεις στην αγορά, π.χ. στα σούπερ μάρκετ δεν έχω δει να πουλάνε. Εγώ το βρίσκω συνήθως σε μαγαζιά με παραδοσιακά προϊόντα ή ποντιακά προϊόντα.
Από εκεί και πέρα, υπάρχουν δύο “ποιότητες”, ένα πιο σύγχρονο και “τυποποιημένο” θα λέγαμε που κανά δυο φορές που το δοκίμασα δεν μου άρεσε γιατί “διαλύεται” εύκολα στο μαγείρεμα, και ένα πιο “χωριάτικο” στυλ που είναι αυτό που προτιμώ εγώ προσωπικά.
Τώρα εδώ γραπτώς είναι λίγο δύσκολο να σας περιγράψω τις διαφορές, πάντως το πρώτο (αυτό που δεν μου αρέσει) αν το δεις μέσα από το σακουλάκι φαίνονται πιο ομοιόμορφα τα κομμάτια του ιβριστού (σαν να βγήκε από μηχανή) και είναι κάπως πιο ανοιχτόχρωμο, ενώ το άλλο (αυτό που μου αρέσει) είναι κάπως πιο ανοιμοιόμορφα τα κομμάτια και δεν έχουν όλα την ίδια απόχρωση (φαίνεται πιο χειροποίητο).
Έχοντας βρει το ιβριστό και έχοντας εφοδιαστεί, η συνταγή και το μαγείρεμα του είναι πολύ εύκολη υπόθεση. Για εμάς είναι ένα είδος σπιτικού fast-food μιας που είναι από τα πρώτα πράγματα που σκεφτόμαστε να κάνουμε όταν θέλουμε κάτι γρήγορο.
Βάζω το ιβριστό σε μια κατσαρόλα ή σε ένα βαθύ ταψί, και ξεχωριστά (π.χ. στο βραστήρα) βράζω νερό τόσο ώστε να μπορεί να καλύψει το ιβριστό που θέλω να ετοιμάσω.
Μόλις βράσει το νερό το ρίχνω στο ιβριστό και το αφήνω να μουλιάσει για μερικά λεπτά μέχρι να μαλακώσει.
- αν είναι από αυτό το ιβριστό που μου αρέσει, το πιο “χωριάτικο”, συνήθως θέλει γύρω στα 5 λεπτά,
- αν είναι από το άλλο, είναι πιο εύθραστο και χρειάζεται λιγότερο χρόνο
Όση ώρα μουλιάζει, βάζω μέσα και λίγο (ανάλογα τα γούστα) αλάτι να το αλατίσω. Μόλις μουλιάσει και μαλακώσει, στραγγίζω το νερό και έτσι όπως είναι ζεστό, βάζω μέσα λίγο (πάλι ανάλογα τα γούστα) βούτυρο να λιώσει και το ανακατεύω να πασαλειφτεί παντού.
Μετά κι από αυτό είναι έτοιμο το φαγητό, το σερβίρουμε άμεσα και το συνοδεύουμε συνήθως με τυρί φέτα που ταιριάζει πάρα πολύ στην περίσταση.
Όπως λέω και στο video είναι ένα φαγητό που τρώγεται επί τόπου μόλις μαγειρευτεί και όχι μετά από μία ώρα ή μετά από μία μέρα γιατί χάνει την φρεσκάδα του μετά από λίγη ώρα, ενώ όταν σερβιριστεί αμέσως είναι πολύ λαχταριστό.
Αυτά είχα να σου πω για σήμερα, και μια που το έφερε η κουβέντα, αν σε ενδιαφέρουν οι Ποντιακές συνταγές, δες και το Χαβίτς 🙂